Dolaylı, femur uzun ekseni boyunca gelen zorlama, rotasyon, valgus veya varus ile birleşince suprakondiler bölgede kırık oluşabilir. Trafik kazaları, yüksekten düşme gibi yüksek enerjili travmalar sonucunda da oluşabilir.
Klinik ve tanı:
Proksimal parça, kuadriseps kasının etkisi ile aşağı, distal parça gastroknemius etkisi ile arkaya, hamstringlerin etkisi ile yukarıya doğru çekilir. Bu durumda diz bölgesi oldukça fazla şişer, alt ekstremite kısalır ve deplase olmuş kırık uçları nedeniyle damar ve sinir yaralanmaları ortaya çıkar. İki yönlü radyografiler ile tanı konulur.
Tedavi:
Ayrılmamış, dişlenmiş kırıklarda uzun bacak alçı tespiti yapılır. Çok parçalı deplase kırıklarda tuberositas tibia’dan iskelet traksiyon yapılarak ligamentotaksis yöntemi ile redüksiyon elde edilmeye çalışılır. Kal dokusu oluşuncaya kadar traksiyona devam edilmelidir. Ancak bu durumda yüksek oranda eklem sertliği gelişir. Deplase kırıklarda ise açık redüksiyon yapıldıktan sonra kondiler plak ve vidalar ile internal tespit uygulanır. Böyle bir tedavide eklem hareketlerine erken başlanabilir ve sertlik önlenebilir. Komplikasyonlar; 1. Damar sinir yaralanmaları, 2. Diz ekleminde sertlikdir.
